15 marca 1936 roku na szczyt Kasprowego Wierchu wjechał pierwszy wagonik kolejki linowej
.
Była to wówczas trzecia najdłuższa kolejka linowa na świecie, a jej budowa była jednym z największych wyzwań międzywojennej Rzeczpospolitej. Materiały budowlane dostarczano ciężarówkami na Myślenickie Turnie i wozami konnymi w okolice schroniska na Hali Gąsienicowej. Dalej wnosili je na plecach tragarze oraz kilka koników huculskich.
.
Powstała w niezwykle szybkim tempie 227 dni. Inwestycja zwróciła się w niespełna trzy lata
Budowa kolejki linowej z Kuźnic na Kasprowy Wierch. Transport części składowych roboczej kolejki linowej - koło zębate wyciągarki. W głębi widok na Giewont od strony południowej. 1935
a
Transport liny nośnej dla kolejki linowej. Bęben z liną nośną na wagonie kolejowym. 1935
Budowa kolejki linowej z Kuźnic na Kasprowy Wierch. Grupa dziennikarzy w towarzystwie inż. Aleksandra Kodelskiego (stoi w rynience) udaje się próbnym wyciągiem do podpory piątej w stronę Kasprowego Wierchu. 1935
Budowa kolejki linowej z Kuźnic na Kasprowy Wierch. Ciągnik używany do przewożenia materiału z Kuźnic na Myślenickie Turnie.
Budowa kolejki linowej z Kuźnic na Kasprowy Wierch. Budowa budynku stacji w Kuźnicach.
Kolejka linowa z Kuźnic na Kasprowy Wierch. Pasażerowie kolejki linowej przed wejściem do wagonika. 1936
.
Kolejka linowa z Kuźnic na Kasprowy Wierch. Pasażerowie w wagoniku kolejki linowej. Transport nart w platformie przymocowanej na zewnątrz wagonika. 1936
.
.
.
Kasprowy Wierch. Stacja kolei linowej na Kasprowym Wierchu - widoczni m.in. turyści. 1970
